Gry przyszłości

 To co odróżnia gry figurkowe od komputerowych, jest ich materializm miniaturowego świata, posiadanie swojego bohatera, którego charakter, umiejętności można kształtować w dowolny sposób. Jest coś magicznego w miniaturowej scenerii, w procesie materialnego tworzenia swojego bohatera, którego ożywia wyobraźnia gracza.

W odległej przyszłości, można sobie wyobrazić figurki będące robotami w skali 32mm, charakterystyczne będzie to że figurki będą bez podstawek. Ich fantazyjną formę, model 3D kupić gotowy lub samemu zaprojektować, następnie będziemy mogli wydrukować, wraz z wewnętrznym mechanizmem, na domowej drukarce 3D.

 Drukarka wydrukuje zewnętrzną powłokę razem z wewnętrznym mikro - mechanizmem. Nam pozostanie umieszczenie w miniaturowej elektronice oprogramowania. Robot będzie dysponował szeregiem czujników które pozwolą figurce zorientować się w terenie gry. Takie cechy jak wzrok, wyczucie odległości, sprawność, siła, będą kluczowe do wykonywania zadań (wspinanie się na ruiny, ocenienie odległości strzału, poruszanie się pojazdami, spryt w walce wręcz). Następnie specjalnym skryptem będzie trzeba zaprogramować właściwości figurki, i zapisać skrypt w jej pamięci. Skrypt będzie można kupić lub napisać samemu. Oprogramowanie figurki będzie cechować się pewną inteligencją (AI) która pozwoli naszemu bohaterowi rozwiązywać proste problemy i poruszać się autonomicznie. Na ich zachowanie będzie wpływać zachowanie pozostałych figurek, w dużej mierze będzie nieprzewidywalne. Jednak duża ilość sukcesów będzie wpływać na morale i kolejne zadania będzie wykonywać lepiej.

W dużym stopniu, zachowaniem figurki będzie można sterować, wydając rozkazy. Ale czy rozkaz zostanie wykonany będzie zależało od sytuacji w grze i właściwości figurki – bohatera. Figurka będzie mogła zdobywać umiejętności lub je tracić. Dobrą drogą do sukcesu w grze będzie trenowanie figurek w domu, przez zadawanie zadań do wykonania, aż nasz bohater będzie wykonywał je idealnie. Jednak w grze inne figurki będą lepsze i gorsze, więc gra będzie fascynująca.

Po ustawieniu figurek na stole do gry, gracze będą musieli wysłać do swoich bohaterów zadania do wykonania. Poszczególne figurki, komunikując się ze sobą będą współpracować, dążąc do osiągnięcia celu scenariusza.

Gracze pochyleni nad stołem gry, nawet on-line, poprzez swoje smartfony i smartwatche będą wydawać rozkazy swoim dowódcom. Oddziały będą poruszać się wśród scenerii gry, będą walczyć wśród ruin, jedne frontalnie nacierać lub czołgać się, inne strzelać przez wyłom w murze. Z nad stołu będą unosić się odgłosy pola bitwy, będące integralną częścią gry.

Gry będą wygrywać ci gracze, którzy do figurki zaprogramują lepszy skrypt. Lepszą armią będą dysponować gracze którzy będą lepiej wprawieni w programowaniu figurek i będą je lepiej trenować. W trakcie gry, gracz będzie mógł rejestrować dane, które po wnikliwej analizie, razem z materiałem wideo, będzie mógł wykorzystać je do treningów i usprawniania kolejnych wersji miniaturowych robotów.

Figurka, wymarzony bohater otrzyma naszą mentalność, wiedzę i inteligencję, zostanie naszą waleczną, mniejszą kopią. Stąd już krok do koszmarnego, nieobliczalnego świata, gdy zaczniemy wypuszczać ‘na miasto’ nasze mentalne, a może i fizyczne, autonomiczne kopie. Przyszłość z mocno zaawansowaną technologią kreacji, wydaje się trudna i mało przyjazna do życia - w której przestają obowiązywać wszystkie znane nam zasady.

Dlatego póki co, trzeba korzystać z wyobraźni, dzięki której można tworzyć miniaturowe światy, malować figurki, sklejać modele, a świat rzeczywisty ciągle pozostaje obliczalny, do którego czasem trzeba wracać.